Podatki

Podstawowe zasady opodatkowania

Na gruncie regulacji podatkowych spółka partnerska nie ma jednolitego statusu.

Cechą szczególną spółki partnerskiej (właściwą ogólnie wszystkim spółkom osobowym) jest transparentność („przeźroczystość”) w zakresie podatków dochodowych. Polega ona na tym, że spółka partnerska nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatek ten, od dochodów osiągniętych za pośrednictwem spółki, płacą natomiast jej partnerzy (jako wspólnicy spółki partnerskiej). Ponieważ partnerami mogą być jedynie osoby fizyczne, płacą one oczywiście podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT).

Przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne za pośrednictwem spółki partnerskiej zaliczane są co do zasady do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. To oznacza, że rozlicza się je w zasadzie tak samo jak przychody z działalności indywidualnej, m.in. płacąc odpowiednie zaliczki w trakcie roku podatkowego. Przyjmuje się natomiast w tym zakresie, że jeżeli za pośrednictwem spółki partnerskiej osoby fizyczne uzyskują przychody z operacji, które nie należą do zwykłego przedmiotu działalności spółki (np. sprzedaż akcji), to zalicza się je do innego odpowiedniego źródła przychodów (np. kapitałów pieniężnych).

Spółka partnerska jest podatnikiem na gruncie pozostałych podatków, w szczególności podatku od towarów i usług (VAT), podatku od czynności cywilnoprawnych czy też podatku od nieruchomości.

Stawki podatkowe PIT

Jak wspomniano, podatek dochodowy płaci nie spółka partnerska, lecz partnerzy (jako wspólnicy spółki partnerskiej). Rozliczają się oni według przepisów, którym podlegają, czyli zgodnie z regulacjami dotyczącymi PIT (ponieważ partnerami w spółce partnerskiej mogą być jedynie osoby fizyczne).

Dochody uzyskiwane za pośrednictwem spółki partnerskiej przez osoby fizyczne są co do zasady kwalifikowane jako dochody z działalności gospodarczej. W konsekwencji podlegają one – według wyboru partnera – opodatkowaniu według stawek skali podatkowej (18% i 32 %) lub liniową stawką 19%. Należy również płacić od nich zaliczki w trakcie roku podatkowego.

Księgowość

Prowadzenie działalności w formie spółki partnerskiej co do zasady rodzi takie same obowiązki księgowe jak prowadzenie działalności indywidualnej.

Zasadą jest prowadzenie przez spółkę podatkowej księgi przychodów i rozchodów wraz z ewidencją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jeżeli przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 mln euro, wówczas spółka musi przejść na tzw. pełną księgowość, czyli prowadzić księgi rachunkowe, sporządzać sprawozdanie finansowe i wykonywać inne obowiązki sprawozdawcze określone w ustawie o rachunkowości. W przypadku spółek partnerskich nie trzeba jednak sporządzać wraz ze sprawozdaniem finansowym sprawozdania z działalności jednostki.

Sprawozdanie finansowe spółki partnerskiej musi być obowiązkowo zbadane przez biegłego rewidenta, jeżeli w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełnione zostały co najmniej dwa z następujących warunków:

a) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób,
b) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2,5 mln euro,
c) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 mln euro.

Spółka może wybrać zasady pełnej rachunkowości także dobrowolnie, niezależnie od wartości obrotów. Wymaga to wszakże uprzedniego powiadomienia (przed rozpoczęciem roku podatkowego) urzędu skarbowego właściwego w sprawach podatku dochodowego.

ZUS

Prowadzenie działalności w formie spółki partnerskiej rodzi analogicznie skutki w zakresie ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak prowadzenie działalności indywidualnej.

Spółka partnerska, sama w sobie, nie podlega oczywiście ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu. Jest ona natomiast płatnikiem składek, jeżeli zatrudnia pracowników (zleceniobiorców).

Partnerzy (jako wspólnicy spółki partnerskiej) są natomiast na gruncie omawianych regulacji uznawani za osoby prowadzące działalność gospodarczą. Oznacza to, że jeżeli nie mają oni innego tytułu do ubezpieczeń (np. umowy o pracę), to podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Zasady opłacania takich składek są wówczas takie same jak w przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Jeżeli partnerzy takich spółek posiadają natomiast inne tytuły ubezpieczeń, to generalnie zachodzi wówczas tzw. zbieg tytułów ubezpieczeń, który – w zależności od okoliczności – może wyłączyć konieczność opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z powodu bycia partnerem spółki partnerskiej lub z tego innego tytułu. Co istotne, gdy partner spółki partnerskiej prowadzi równolegle indywidualną działalność gospodarczą lub jest partnerem jeszcze w innych spółkach, to wówczas płaci składki tylko z jednego takiego rodzaju działalności.

Także na gruncie ubezpieczenia zdrowotnego partnerzy uznawani są za osoby prowadzące działalność gospodarczą. W tym zakresie nie występuje jednak instytucja zbiegu tytułów ubezpieczeń. Oznacza to, że jeżeli ktoś jest partnerem i jednocześnie pracownikiem u innego podmiotu, to musi opłacać składkę na ubezpieczenie zdrowotne zarówno z tytułu bycia partnerem, jak i z tytułu bycia pracownikiem. Co więcej, jeżeli ktoś jest partnerem w trzech spółkach partnerskich, to również z każdej takiej spółki musi opłacać odrębnie składkę na ubezpieczenie zdrowotne.